Μιλάμε συνεχώς για παραβιάσεις δεδομένων πρόσφατα - και δεν είναι περίεργο, δεδομένου ότι 5 δισεκατομμύρια προσωπικά αρχεία εκτέθηκαν πέρυσι.

Ενώ η πλειοψηφία των πρωτοσέλιδων στον κυβερνοχώρο επικεντρώνεται σε εταιρείες που αντιμετωπίζουν προβλήματα με τον καταναλωτή όπως το Facebook και το Equifax, το γεγονός είναι ότι τα κυβερνητικά αρχεία βρίσκονται εξίσου σε κίνδυνο.

Κάποιοι μπορεί να ισχυριστούν ακόμη ότι οι πληροφορίες των κυβερνήσεών μας για εμάς έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο έκθεσης λόγω έλλειψης κινήτρων για τη διαφύλαξή τους: Οι κυβερνήσεις δεν χρειάζεται να αντιμετωπίζουν τις κρίσεις μάρκας, την επιβάρυνση των δημόσιων οικονομικών, την παρακράτηση πελατών ή την αύξηση του ανταγωνισμού μιας αποτροπιαστικής, αποφευχθείσας παραβίασης του κυβερνοχώρου. Και οι πελάτες τους δεν μπορούν απλά να συσκευάσουν και να μετακινηθούν αλλού.

Παρ 'όλα αυτά, ορισμένες διοικήσεις ανταποκρίνονται στην απειλή που ενέχουν οι εγκληματίες στο διαδίκτυο. Ο αμερικανικός προϋπολογισμός για τον κυβερνοχώρο, για παράδειγμα, αυξήθηκε κατά περίπου 580 εκατομμύρια δολάρια το 2019 για να εγκατασταθεί σε πότισμα 15 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Πώς φτάσαμε εδώ; Ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στις έξι μεγαλύτερες κρατικές διαρροές δεδομένων.

1. Γραφείο Διαχείρισης Προσωπικού των Ηνωμένων Πολιτειών

Αυτή η κρίσιμη παραβίαση δεδομένων επηρέασε σχεδόν 22 εκατομμύρια ομοσπονδιακούς υπαλλήλους στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Το hack, που ανιχνεύτηκε στις αρχές του 2015, κατηγορήθηκε ως επί το πλείστον για χρεοκοπημένους από την πολιτεία χάκερ στην Κίνα και διέρρευσε εκατομμύρια μορφές SF-86.

Αυτά τα έντυπα περιέχουν εξαιρετικά ευαίσθητες προσωπικές πληροφορίες για υπαρχόντων ομοσπονδιακών υπαλλήλων καθώς και για όσους αναζητούν κυβερνητικές εγκρίσεις ασφαλείας. Οι πληροφορίες που συλλέχθηκαν κατά τη διεξαγωγή εκτεταμένων ελέγχων ιστορικού addresses διευθύνσεις, αριθμοί κοινωνικής ασφάλισης, ξένες επισκέψεις, ακόμη και οικογενειακές λεπτομέρειες were.

Για να χειροτερέψουν τα πράγματα, το κακόβουλο λογισμικό παρέμεινε στους πληττόμενους υπολογιστές για δύο χρόνια πριν ανακαλυφθεί. Ακολούθησε έρευνα του Κογκρέσου, μαζί με την παραίτηση των κορυφαίων αξιωματούχων του OPM.

Ορισμένες εκτιμήσεις λένε ότι το κόστος αυτής της επίθεσης στην κυβέρνηση των ΗΠΑ θα μπορούσε να φτάσει το 1 δισεκατομμύριο δολάρια.

2. Aadhar της Ινδίας

Η Aadhar, η εθνική βάση δεδομένων ID της ινδικής κυβέρνησης, επλήγη από μαζική παραβίαση δεδομένων το 2018, η οποία ενδεχομένως επηρέασε πάνω από 1 δισεκατομμύριο προσωπικά αρχεία.

Η εγγραφή στη βάση δεδομένων απαιτείται για όλους τους κατοίκους της Ινδίας που σκοπεύουν να ανοίξουν τραπεζικό λογαριασμό, να αγοράσουν μια κινητή συνδρομή ή να εγγραφούν για υπηρεσίες κοινής ωφέλειας όπως το νερό και η ηλεκτρική ενέργεια.

Η παραβίαση ανακαλύφθηκε από τον Karan Saini, ερευνητή ασφάλειας που εδρεύει στην ινδική πρωτεύουσα Νέο Δελχί και ήταν το αποτέλεσμα αδυναμιών ασφαλείας σε μια κρατική εταιρεία κοινής ωφέλειας. Η παράβαση του Aadhar εξέθεσε τα ονόματα των ατόμων που καταχωρήθηκαν στη βάση δεδομένων, τα στοιχεία των τραπεζικών λογαριασμών τους και άλλες προσωπικές πληροφορίες.

Η ινδική κυβέρνηση ισχυρίστηκε ότι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για την παραβίαση δεδομένων ήταν "ψεύτικα νέα".

3. Σουηδική Υπηρεσία Μεταφορών

Μια εκτεταμένη παραβίαση δεδομένων στη Σουηδία προκλήθηκε μετά από μια παράνομη συμφωνία εξωτερικής ανάθεσης με την IBM.

Η διαρροή στον Σουηδικό Οργανισμό Μεταφορών αποκάλυψε κρίσιμα στοιχεία όπως τα στοιχεία όλων των κυβερνητικών και στρατιωτικών οχημάτων, πληροφορίες σχετικά με τους πιλότους της αεροπορίας της χώρας, αξιωματικούς της αστυνομίας, μέλη των ελίτ αγωνιστικών μονάδων του στρατού και όσους συμμετείχαν στο πρόγραμμα προστασίας των μαρτύρων της Σουηδίας.

Οι ευθύνες ήταν τα χαλαρά μέτρα που έθεσε σε εφαρμογή ο πρώην επικεφαλής του οργανισμού, συμπεριλαμβανομένης της άρσης των απαιτήσεων πιστοποίησης ασφαλείας για αλλοδαπούς εργάτες πληροφορικής. Μια μεταγενέστερη έρευνα δήλωσε ότι η πρακτική αυτή παραβιάζει τους σουηδικούς νόμους περί προστασίας της ιδιωτικής ζωής και των δεδομένων, γεγονός που οδηγεί σε πρόστιμο για τον κυβερνητικό αξιωματούχο. Έλαβε μία από τις σκληρότερες ποινές που εκδόθηκαν ποτέ στο σουηδικό κυβερνητικό προσωπικό: αμοιβή μισού μηνός.

4. Ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις

Το 2009, οι εγκαταστάσεις εμπλουτισμού ουρανίου στο Ιράν είχαν ως στόχο ένα εξαιρετικά εξελιγμένο σκουλήκι, το οποίο δεν είχε δει ποτέ πριν.

Αναφερόμενος ως Stuxnet, αυτό το κακόβουλο κομμάτι κώδικα κατάφερε να καταστρέψει περίπου χιλιάδες φυγοκεντρητές ουρανίου προκαλώντας την περιστροφή πέρα ​​από τα συνιστώμενα όρια. Άφησε τους χειριστές να ακουστούν και να αγνοούν την πηγή του προβλήματος, παρεμποδίζοντας ακόμη και τη Siemens, τον κατασκευαστή των εν λόγω μηχανημάτων.

Ενώ τεχνικά δεν είναι μια παραβίαση δεδομένων, Stuxnet κάνει τον κατάλογο για την περίπλοκη φύση του και τρομακτικές συνέπειες πραγματικού κόσμου. Επιπλέον, έχει δημιουργήσει πολλά κακόβουλα προγράμματα copycat, που αναφέρονται ως "γιοι του Stuxnet".

Ένας από αυτούς, Duqu, είχε προγραμματιστεί να απομακρύνει δεδομένα από βιομηχανικές εγκαταστάσεις για να χρησιμοποιηθεί σε μεταγενέστερες επιθέσεις. Ένας άλλος, η Flame, κατέγραψε ιδιωτικές συνομιλίες στο Skype και είδε τις κυβερνητικές οργανώσεις στις χώρες της Μέσης Ανατολής.

Μπορεί να υποστηριχθεί ότι η Stuxnet προωθούσε τους κυβερνοεγκληματίες και τους hackers-for-hire που αποσκοπούσαν στη βλάβη ζωτικών κυβερνητικών εγκαταστάσεων είτε για κέρδος προσωπικών δεδομένων είτε για ευρύτατο πανδαιμόνιο. Σίγουρα δεν έχουμε δει το τελευταίο από αυτά.

5. Βάσεις δεδομένων των ψηφοφόρων των ΗΠΑ

Προσωπικές πληροφορίες 191 εκατομμυρίων αμερικανών ψηφοφόρων εκτέθηκαν το 2015 μετά από λανθασμένη διαμόρφωση τους άφησε στο έλεος του ανοικτού διαδικτύου.

Ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά από τον ανεξάρτητο ερευνητή Chris Vickery, η παραβίαση δεδομένων περιελάμβανε συγκεκριμένες λεπτομέρειες, όπως ονόματα, ημερομηνίες γέννησης, αριθμούς τηλεφώνου και διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου των ψηφοφόρων στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Δύο χρόνια μετά από αυτό το περιστατικό, μια άλλη ασφάλεια έκλεισε εκτεθειμένες πληροφορίες σε 198 εκατομμύρια Αμερικανούς - που πιστεύεται ότι είναι κάθε εγγεγραμμένος ψηφοφόρος των ΗΠΑ από πριν από μια δεκαετία.

Τα ακάλυπτα αρχεία παραθέτουν προσωπικά στοιχεία, όπως διευθύνσεις κατοικίας και αριθμούς τηλεφώνου, καθώς και λεπτομερέστερες πληροφορίες σχετικά με τη δημιουργία προφίλ, όπως η εθνικότητα, η θρησκεία και η πολιτική κλίση.

6. Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας της Ρωσίας

Η μεγαλύτερη παραβίαση των κυβερνητικών δεδομένων στη Ρωσία πραγματοποιήθηκε μόλις πριν από λίγες ημέρες. Οι χάκερ κατάφεραν να διεισδύσουν επιτυχώς στην Υπηρεσία Ομοσπονδιακής Ασφάλειας της FSB-Ρωσίας, παρόμοια με το FBI και το MI5.

Η ληστεία, που αποδόθηκε στην ομάδα hacking 0v1ru $, στόχευσε έναν ανάδοχο της FSB και κατάφερε να απομακρύνει περισσότερα από 7.5 terabyte δεδομένων. Στη συνέχεια, τα δεδομένα κοινοποιήθηκαν αμέσως στους μεγάλους οργανισμούς μέσων ενημέρωσης.

Ορισμένα από τα μυστικά έργα που αναφέρθηκαν στα κλεμμένα δεδομένα ήταν οι πρωτοβουλίες της FSB για την αποκάλυψη της ταυτότητας των χρηστών Tor, η μαζική απόσπαση των προφίλ κοινωνικών μέσων ενημέρωσης και η προετοιμασία για να βοηθήσουν τη ρωσική κυβέρνηση να διακόψει το διαδίκτυο από τον υπόλοιπο κόσμο.

Ο αντισυμβαλλόμενος, SyTech, έλαβε 40 εκατομμύρια ρούβλια σε κρατικά έργα το 2018, σύμφωνα με το BBC, και εξυπηρετεί επίσης τον εθνικό φορέα εκμετάλλευσης δορυφορικών επικοινωνιών JST RT Komm.ru καθώς και το Ανώτατο Δικαστήριο της Ρωσίας. Δεν είναι σαφές εάν τα κλεμμένα δεδομένα ήταν συγκεκριμένα για τη δουλειά της SyTech μόνο με τη FSB ή και με άλλες κρατικές οντότητες.

Ενώ το FSB έχει ομοιότητες με το FBI και το M15, δεν περιορίζεται μόνο στην εγχώρια επιτήρηση και συλλογή πληροφοριών. Τα καθήκοντά του επεκτείνονται στα ρωσικά σύνορα και περιλαμβάνουν ηλεκτρονική παρακολούθηση στο εξωτερικό και άλλες παγκόσμιες απόπειρες κατασκοπείας. Γνωστή ως διάδοχος της περίφημης KGB, η FSB αναφέρεται απευθείας στον πρόεδρο της Ρωσίας.

Προστατέψτε τα δεδομένα σας

Χρησιμοποιείτε πάντα έναν ισχυρό μοναδικό κωδικό πρόσβασης και ένα VPN.